محمد وفيق الشطى
ابوس
اديكى خلاص
تعبت
م الاحزان
عمال
بواسى الناس
وف
قلبى فيه بركان
دمى
خلاص اتهدر
وبقت
ماتفرقشى
ان
كان ده حكم القدر
يبقى
خلاص يمشى
الدنيا
دى دنيتى
ولا
ده حلم غريب
صبحت
كمان بسمتى
مربوطة
بادين ديب
العدل
كان شرعنا
والحق
عمره ما خاف
وخوفنا
من ربنا
كان
فى الوجوه متشاف
بس
ده زمن انتهى
وباين
مالوهش رجوع
نظرية
اثبتها
بالشكل
والموضوع
فيه
حبة ع المفتشى
وحبة
الحدق يفهم
ويا
دنيا لو حاختشى
خايف
ليوم اندم
تاهت
حقيقة الناس
غشوا
معادنهم
خلطوا
الدهب بنحاس
واتلخبطوا
فى دينهم
يا
صاحبى لو قولتلك
اسمع
حاتسمعنى
وبسرى
لو بوحتلك
يمكن
تصدقنى
بقت
اللعب كهربا
نلعب
ونتوكل
قلبوا
الفرح مندبة
والكل
بيقتل
بس
الغريبة كمان
فيه
مين بيضرب مين
بقى
كله عنده شيطان
يامر
يقوله امين
مش
هى دى البشر
يا
مصر والله
ولا
اللى ساكت جهر
ولا
كل لون زاهى
فيه
ناس كتيره قوى
فى
الزيف ماهيش باينه
دراعات
لاهى بتتلوى
ولا
تابعة لصهاينة
صابرين
علشان حلمهم
بكرة
يلموا الشمل
عارفين
كمان بعضهم
وهم
دول الاهل
